De term intifada is nauw verbonden met het Midden-Oosten, met name in de context van het Palestijns-Israëlische conflict. Maar wat betekent “intifada” eigenlijk, en hoe heeft het zich ontwikkeld door de geschiedenis heen? Dit artikel biedt een overzicht van de oorsprong, symbolische betekenis en historische impact van intifada’s, en licht enkele belangrijke gebeurtenissen toe.
Intifada Betekenis en Oorsprong
Het Arabische woord intifada kan worden vertaald als “afschudden” of “opschudding.” De term werd aanvankelijk gebruikt voor opstanden en protestbewegingen, maar kreeg internationale bekendheid toen het in 1987 de naam werd voor de opstanden van Palestijnen tegen Israëlische militaire aanwezigheid. Het begrip werd sindsdien een symbool voor verzet tegen bezetting, vooral in de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. Hoewel het woord voornamelijk met Palestina wordt geassocieerd, zijn er ook voorbeelden van het gebruik in landen als Libanon en Irak.
Historisch gezien spreken we meestal van twee belangrijke periodes van intifada: de Eerste Intifada (1987-1993) en de Tweede Intifada (2000-2005). Beide periodes hebben grote gevolgen gehad voor de Palestijnse bevolking en de Israëlische autoriteiten, en hebben de regionale en internationale politiek beïnvloed.
Lees hier meer over de intifada betekenis en de historische impact van deze opstanden.
Eerste Intifada (1987-1993)
De Eerste Intifada begon eind 1987, na een tragisch incident waarbij meerdere Palestijnen omkwamen bij een aanrijding met een Israëlische vrachtwagen. Deze gebeurtenis ontketende een golf van protesten waarbij Palestijnen massaal de straat op gingen en stenen gooiden naar Israëlische troepen. Dit geweld werd door Israëlische troepen met hardhandige middelen beantwoord, wat het conflict deed escaleren. Gedurende 1988 nam de spanning verder toe, mede door dodelijke acties van de Mossad, waarbij prominente Palestijnen zoals Aboe Jihad, de rechterhand van PLO-leider Yasser Arafat, het leven lieten.
De intifada werd breed gedragen in de Palestijnse gemeenschap en bracht verschillende bevolkingsgroepen, waaronder jongeren en religieuze gemeenschappen, samen in hun verzet. Het was voor velen een strijd van David tegen Goliath, waarbij de Palestijnen hun verzet symboliseerden met het gooien van stenen. De Eerste Intifada resulteerde uiteindelijk in de Oslo-akkoorden van 1993, die probeerden een basis te leggen voor vrede. Tegelijkertijd veroorzaakte deze periode ook verdeeldheid onder de Palestijnen, met de opkomst van de islamitische verzetsbeweging Hamas als alternatief voor de seculiere PLO.
Tweede Intifada (2000-2005)
De Tweede Intifada, ook wel de Al-Aqsa Intifada genoemd, begon in 2000 nadat de Israëlische politicus Ariel Sharon een omstreden bezoek bracht aan de Tempelberg, een heilige plaats voor zowel moslims als joden. Dit bezoek leidde tot woede onder Palestijnen en gaf de aanzet voor een nieuwe golf van gewelddadig verzet. Anders dan de Eerste Intifada, die vooral gekenmerkt werd door burgerlijke ongehoorzaamheid en protesten met stenen, werd de Tweede Intifada gekenmerkt door zwaardere en vaak dodelijke middelen, waaronder zelfmoordaanslagen.
De situatie escaleerde verder toen Israël besloot een muur te bouwen langs de Westelijke Jordaanoever, volgens Israël bedoeld als beveiliging maar door Palestijnen beschouwd als een vorm van bezetting. Deze periode maakte duidelijk dat het conflict steeds meer militaire en gewelddadige aspecten kreeg, wat ook leidde tot een harde reactie van Israël.
Bert Visscher – Dat zie je een ander niet doen | Theater & Optredens
De Symboliek van de Intifada Betekenis
De intifada staat voor Palestijnen symbool voor het streven naar vrijheid en het recht op zelfbeschikking. Het begrip is niet alleen politiek, maar vertegenwoordigt ook een collectieve identiteit en een diep gevoel van onrecht. Door de jaren heen is de intifada een universeel symbool van verzet geworden dat herinneringen oproept aan de voortdurende strijd voor een onafhankelijke Palestijnse staat.
De Intifada Betekenis in het Heden
Hoewel de Eerste en Tweede Intifada worden beschouwd als afgesloten periodes, blijft het begrip actueel in het Palestijnse bewustzijn. Ook vandaag de dag zijn er spanningen en kleinere vormen van verzet in de bezette gebieden, die soms worden omschreven als “stille intifada’s.” De term blijft zo deel van de Palestijnse cultuur en herinnert aan de aanhoudende strijd voor vrijheid en rechtvaardigheid.
Conclusie: De Intifada Betekenis als Symbool van Volharding
Samenvattend staat intifada symbool voor een diepgeworteld streven naar rechtvaardigheid, en blijft het een krachtig begrip in de politieke en maatschappelijke context van het Midden-Oosten. De betekenis van intifada overstijgt de gebeurtenissen uit het verleden en blijft actueel in de voortdurende discussies over vrijheid, bezetting en het recht op zelfbeschikking voor de Palestijnse bevolking.
bezoek voor meer geweldige artikelen: blognews.nl
